Bir yemeğin tadı, içindeki malzemenin kalitesinden, etinden, sütünden, tuzundan geliyor diye düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.  Karnınız doysa gerçekten yeter. Ancak manevi karnınızın doymasından bahsediyorum. Ne yediğinizi boşverip sağlığınızı da bozmayın  elbette ama sırf sağlıklı olsun diye de uzmanların ne kadar da tatsız yiyecekler önerdiğini unutmamak lazım:)  Biz midemizi   daima güzel yemeklerle doldurmak isteriz ama tüm bunları içimize doldururken, esas açlığı çeken gönlümüzdür ve o sevgiye açtır. Hayattaki her şey  beş duyu organımızla aldığımız etkilerin beynimizde yorumlanmasından ibarettir. Ancak bütün bu duyular, içimizde duygusal süreçleri  başlatır ve  fiziksel varlıklar olduğumuz kadar duygusal varlıklar haline de geliriz. Bedenlerimiz her zaman bu hayattan tat almak ister. Bu tat her zaman üzerinde  çokça düşünülmüş bir şeyden gelmez üstelik. En güzel hissiyatlar, sevdiğimiz insanlar arasında alınır. En güzel duygularımızı, unutamadığımız hazları ve hasretini çektiğimiz şeyleri bir düşünelim.  Her yerde aradığımız o mutluluk anları, sevdiğimiz insanlarla birlikte yaşadığımız hatıralarda saklıdır. Buradan yola çıkarak pratik şekilde söyleyebiliriz ki sevdiğimiz insanların sayısını ne kadar arttırırsak mutluluğumuz da o oranda artacaktır. Öyleyse bizim bütün çabamız aslında buna yönelik olmalıdır. Çünkü hayatın tadı buradadır. Gerisi yalandır. Bunun dışında farklı amaçlarla peşinden koştuğumuz şeyler yanıltıcı ve dolayısıyla anlamsızdır. Ancak bizim bu tadı sonrasında acılık hissetmeyecek şekilde almamız için bir kural vardır. Bu basit kural, sevmeye karar verdiğimiz kişinin önemini gözümüzde bilinçli şekilde arttırmaktır. Unutmayalım ki eğer karşımızdaki kişi gözümüzde değersiz bir hale gelmeye başlarsa bütün büyü bozulur. Şimdi düşünelim ki İngiltere kraliçesi ki o ‘sizin ömrünüz boyunca kendisine hayranlık duyduğunuz, gözünüzde çok yüce bir şahsiyet olsun’ sizi bir gün ansızın güvenilirliği tescillenmiş bir mesajla kraliyet sarayına çağırdı. O zaman siz oraya koşarak gidersiniz. Size söyleyeceği sözlere ve tavırlarına dikkat kesilirsiniz. Gözleriniz ona minnet ve şükranla bakar. Derken düşünün kraliçe  size hayran olduğunuz güzel gülümsemesi ve soylu bir kadına yakışır zerafetiyle, acı  yulaf ezmesi ikram ediyor ve  siz onun lezzetini muhtemelen dünyadaki en  güzel  kremalı pastadan daha güzel hissediyorsunuz. Bu gerçekten de böyledir çünkü  Kraliçe gözlerinizde o kadar yücedir ki, yulafın acısı size tatlı gelir. Hayat bu yüzden aslında sonsuz çeşit ve renklilikte potansiyel hediyelerle ve sevgiyle doludur. Ancak bu  gözlerimizde değerlerini her fırsatta yükselttiğimiz insan sayısıyla sınırlıdır. Kendini bizden para, şan, şöhret, makam, mevki, güç ve kabiliyet gibi özellikleriyle keskin şekilde ayıran küçük bir azınlık hariç  birlikte yaşayabileceğimiz herkesle, birbirimize verdiğimiz bu yüksek değerlerle mutlu bir hayat inşa edebiliriz. Çünkü hayat sevdiklerimizle çok ama çok daha lezzetli olacaktır. Ve sonra bu mutluluk kısa bir süre sonra  herkes tarafından görülebilir hale gelir. O zaman en inatçı olanlar bile kendi başlarına mutlu olamayacaklarını anlar ve bu büyük topluluğa katılmak isterler. Böylece hepimiz birbirini seven ve bu hayatta varolmaktan mutluluk duyan tek ve  haz dolu bir vücut haline geliriz. Öyleyse şimdi en aceleden sevmeye başlamanın zamanıdır.