Sen, tek başına sadece bir notasın arkadaşım… Çok güzel bir sesin, çok güzel bir ismin olabilir ama tek başınasın. Sadece başkalarıyla birlikteyken anlamlısın. Yoksa çok sınırlısın. Bir piyanoda, sürekli aynı notaya bassak güzel bir şarkı olur mu? Bir süre sonra kulağa rahatsızlık vermeye başlar, ama sen ısrar ediyorsun, ben kendim çalacağım, kendim duyacağım diye…

Diğer notalarla bir araya gelmelisin ve onlarla ahenk içinde olmalısın güzel bir melodiyi ortaya çıkarmak için. Doğanın notalarının arasındaki ahengi keşfetmelisin ve sen de buna ayak uydurmalısın. Diğer notalarla doğru şekilde bir araya gelmelisin, onlara tutunmalısın. İlk sıraya geçmeye çalışmamalı, kendi sıranı sabırla beklemelisin. Ta ki üzerimizde işleyen doğanın dokunuşları üzerinden geçene dek. Böylece armoninin sesini duyarsın. Ferahlarsın… Diğer sesleri bastırmaya çalışma, o zaman kulak tırmalarsın.

Arkadaşım! Eğer iyi bir şekilde bir araya gelirsek, hep birlikte mutluluğun şarkılarını söyleyebiliriz. Ve biz, birbirimize benzemesek ve ilk bakışta birbirimizden nefret etsek dahi, eşsizliğimiz hatırına sevgi ile yakınlaşırsak, büyük ve anlamlı bir hazzı hissedebiliriz. Biz on arkadaş seni ve tüm diğer arkadaş notaları düşünüyoruz, aramıza birliğin şarkısında yer almaya davet ediyoruz.

Sizler gelene, bizimle birleşene ve duyan, hisseden tek kalbimizi şenlendirene kadar devam edeceğiz tüm eksik notalarımıza sevginin şarkılarını söylemeye…