Tüm dünya bir kaç ay içerisinde sonbahar ve kış aylarına girecek ve yüklü problemlerle yüz yüze geleceğimizi hepimiz kuvvetli şekilde hissedebiliyoruz. Virüsün ikinci dalgası, bir kısım ülkeleri vuran çekirge istilası, çöküşün ortasındaki ekonomi ve kıtlığın hiç olmadığı kadar geniş bir alana yayılma ihtimali daha buna ilaveten ırkçılık söylemleri, iklim değişikliği ve savaşın çıkar odaklarınca ateşlenmeye çalışılması önümüzde gerçek olarak aynı zamanda çözümsüz şekilde bekleyen insanlığın global problemleri..

Hepsi bize artık dünyanın bir başka yerinde olan biteni göz ardı ederek bireysel haz ve keyfimize kısa süreliğine de olsa dalmamızı bu yolla biraz olsun deşarj olarak hayatı devam ettirmemizin mümkün olmayacağını gösteriyor. Az da olsa yaşamaktan zaman zaman keyif alıyorduk ve bu zihinlerimize hayatı yaşamaya değer algısını veriyordu. Şimdi ise toplumun tamamı herşeyden hızlı bir şekilde men ediliyor ve ne olduğunu tanımlayamıyoruz. Çaresizce infaz zamanını bekleyen birisi gibi umutsuzluk içinde ve çaresizlikle bir bekleyişin içerisindeyiz. Bütün bunlar bize iyi bir şekilde hayata geri dönmemiz, sıfırdan, yaşamlarımızı doğru şekilde, yaklaşımımızı değiştirerek yeniden organize etmemiz için doğa vasıtasıyla verildi. Düşünce ve yaklaşımlarımız da doğanın bir parçasıdır ve son yüzyılda geldiğimiz noktada artık farkediyoruz ki iyi düşünceler bizi iyi bir sonuca kötü düşünceler ise bizi kötü sonuçlara götürüyor. Artık bencilliğimizin sonuçlarını açık olarak görmeye başlıyoruz ve bu aslında iyi bir dünyaya açılan ilk kapı. Gerçek dışı ve gereksiz herşeyden hayatlarımızı arındırmalı ve yeni bir gözlükle dünyaya bakmaya başlamalıyız.

Doğanın bizden beklediği aramızda birbirimize tereddütsüz güveni veren bağları inşa etmemizdir. Bunun sayesinde biz doğadan ihtiyacımız olan herşeyi eksiksiz şekilde alabiliriz. Kötünün iyiye dönmesi her bir bireyin birliktelik için olan değerinin farkına varmasıyla mümkün olabilir. Biz hiçbir parçası gereksiz olmayan bir insanlık bütünüyüz. Fakat sadece bu bütünlüğe göre değerliyiz. Bireysel egoizmimiz bütünü gözardı ettiğinden dolayı onu iyi ilişkiler vasıtasıyla düzeltmek ve yine sağlıklı gelişim için kendisine zarar vermemesi için sevgi çerçevesinde koruma altında tutmalıyız.