Kadim zamanlarından beri insanlar, eğer birçok kattan oluşan yapılar inşa edeceklerse, üst katlara çıkmak için zorunlu olarak merdiven kullanmak zorundaydılar. Bu, pek çok zaman işlevsel olsa da günümüzde pek çok durumda iş yükümüzü almakta yetersiz kalmıştır. Kendine özel durumlarda, fiziksel olarak daha yükseğe çıkmamız gerekiyorsa merdiveni, askılı sistemleri, kaldıraç içeren iş makinalarını ya da asansörleri kullanırız. Kullandığımız aracı seçmemizi belirleyen faktör ise, bize iş yükünden tasarruf sağlamasıdır. Yani işlerimizi kolaylaştırmak için gelişmiş aletlere gereksinim duyarız.

Yaşamlarımız üstlendiğimiz işlerden ibarettir ve bunları her açıdan kolaylaştırmak zorundayız. Bunun için, hayatımızı maddi ve manevi araçları birlikte geliştirmeli ve etkin şekilde kullanabilmeliyiz. İnsan sadece materyal dünyasını organize etmeye çalışır ve diğer insanlarla duygusal bağlarını ihmal ederse, gelişmiş bir varlık olarak olamaz. Aramızdaki ilişkiler, ilkel davranışları içeren biçimlerden, gelişmiş olanlara doğru yer değiştirilmelidir. Aksi taktirde, problemlerimizi eskiden sahip olduğumuz bu ilkel yollarla çözmeye çalışırız ve sonunda başarısız oluruz. Çünkü artık 21.yy. da yaşıyoruz ve insan ilişkilerinde eskisine kıyasla en az on kat yükseğe çıkmalıyız. Alışık olduğumuz şekilde rekabet, güç ve kontrol, para, üstünlük elde etme ve kendimiz için günü kurtarmaya çalışmak gibi, çıkara dayalı yöntemlerle problemleri çözmeye çalışırsak, bu bizi şimdiye kadar inşa ettiğimiz insanlık gökdeleninin tamamlanmamış son birkaç katına merdivenle çimento taşımak gibi olacaktır. Ayrıca, böyle büyük, zorlu ve hepimiz için önemli olan bu iş için, birbirimizin ve doğadaki her şeyin yardımına ihtiyacımız olacaktır. Bu yüzden de sadece aramızdaki ilişkiler değil, doğanın tüm unsurlarıyla da uyumlu şekilde çalışabilmeliyiz. Eğer, doğayı düşüncesizce sömürürsek insanlık için gerekli çok hayati kaynaklardan kendimizi mahrum bırakmış olacağız.

Sonuç olarak söylemek gerekirse; insanlık için arzu ettiğimiz ve hepimizin binlerce yıldır büyük bir özlemle umut ettiği güzel ve huzur dolu dünyaya ulaşabilmek için, şimdi bütün odaklanmamızı iyi ilişkiler kurmaya çevirmek durumundayız. Eğer aramızda sevgi bağını kurabilirsek, bu bağlar vasıtasıyla insanlığı yükseltmeye başlayacağız. Böylece bugün içinden çıkılmaz dediğimiz çaresizliklerimiz, yerini büyük bir kuvvet ve güven hissine bırakacak ve bizler bir ve bütün olmanın mükemmelliğini anlayacağız. Asansörle, yorulmadan keyifle çıkmak dururken, tüm bu güzel manzarayı seyredeceğimiz teras katına neden merdivenle çıkmaya çalışalım ki?