GÖRMEK İÇİN BİR KALP
Kaç zamandır bunu düşünüyordu: Bu yapay kalbi yapan insanoğlu bunun içselliğini inşa edebilir miydi? Bunu düşünmeye başladığında insanın doğduğunda da kalbinin içselliğinin olmadığını, ama daha sonra yaşadığı aile, çevre ve dünyanın içinden
Bir Aşk Hikayesi
Bilmiyordu bu duygu nasıl gelip içine yerleşmişti oysa herkes gibi yaşayıp gidecekti. Nereden çıktı şimdi bu aşk hikayesi diye sordu kendine. Ateş böceği kimdi Neydi bu duygu içini kemiren Nereden çıkmıştı Şimdi
Işığın Gözyaşları
Bundan 30, 40 yıl önce bilimin gelişmesinden memnunduk. Başarılar elde ediyor ve gelişiyorduk. Yaşam tatmin ediciydi. Bilim çocuklarımız için ve insanlığın geleceği için daha iyi bir yaşam vaat ediyordu. İnsanlık heyecanla daha
Nefretten…
Belki haklı, belki haksız nedenlerle birbirlerinden nefret ediyorlardı, işte. Bir gece, birdenbire karşı karşıya kaldılar, bir sokağın köşesinde. Şaşkınlıkları, yerini nefrete bıraktı. Artık bir şey görmüyor, duymuyorlardı. Nefret vücutlarını esir almış, o
Kaderimizin Ortak Şifresi
İnsanoğlu ezelden beri varlığının esas sorularına cevap aradı. Ben kimim? Varlığımın amacı ne? Bu dünyaya neden ve nereden geldim? Kendimi acı çekmekten kurtarabilir miyim? Tüm soruların cevabını bulsaydım varoluşumun gerçeklerini anlayabilir miydim?
Bir Damla Suda Boğulan Karıncalar Gibiyiz
Zaman her şeyin ilacıydı. Fakat zaman ilerledikçe başımız beladan kurtulmaz oldu. Yaklaşık olarak son on yıldır eşi benzeri görülmemiş felaketlerle mücadele ediyoruz. Kuş gribi, domuz gribi, korona, çekirge istilası, yangınlar, zelzeleler, depremler,
