Doğanın özel bir yasasını genele uygulamaya çalışırsak hata ederiz. Örneğin türünün liderliğini üstlenmek ve onların hayatta kalmalarını üstlenmek için boynuzlarını çarpıştıran iki erkek geyiğe bakarak güçlü olan hayatta kalır kuralının sonucuna varabiliriz. Ancak bu örneğin kanununu alarak insan türünün geneline uygulamaya çalışırsak herkesi güçlü liderliğe zorlamış oluruz. Sonunda sürekli birbirine üstün gelmeye çalışan, herkes için olan yaşamı gözardı eden, anlamsız ve vahşi bir ortam yaratırız. Halbuki doğanın genel kanunu, birlikte uyum içerisinde yaşamaktır. Doğada bütün hayvanlar ve bitkiler hatta cansızlar bile kendi içgüdüsel özel niteliklerinin yanı sıra diğerlerinin yaşamını desteklerler ki sistemin genel ahengi bozulmasın. Hepimizin farklılığı gerçektir. Birbirimizden farklı özelliklere sahibiz. Ancak bu nitelikleri toplumumuzun genel ahengini korumak için kullanmak, görmemiz gereken ve olması gereken, gerçeğe yönelik amacımızdır.