İnsanoğlunun sanırım en büyük yanılgısı budur kendinin mükemmel, başkasının ise hep yanlış olduğunu düşünmek. Bu illüzyonda yaşamayı seçmiştir çünkü en kolay ve en kibirlisi budur. Bir nevi var olma iç güdüsü gibi kanıksamıştır bunu. Başkalarının yanlışlarını bulup çıkarmak ve onların değişmesi gerektiği konusunda baskı yapmak, büyüklük taslamak, ben doğruyum, ben bilirim, benim dediğim olmalı, sen ise hiçbir şey bilmiyorsun, anlamıyorsun, haklı değilsin demek.

Bu da bizi hep ayrıştırmaya, ikiliğe, kavgaya ve sevgisizliğe götürür ama bunun böyle olduğunu fark etmez aslında insan. Kibir ve egodan dolayı burnunun ucunu bile göremez. Aynı döngüyü farklı şekillerde tekrar tekrar yaşar. Ona yeni bir şeymiş gibi gelir, alma arzusu ile hareket ettiği için. Haz almaya odaklıdır. Bireysel, bencil ve çıkarcıdır. Kendinden başka kimseyi sevmez. Haz aldığı müddetçe seviyormuş gibi yapar. En ufak bir olumsuzlukta da sen bunları yapmadığın için, böyle oldu diyerek suçu başkasına atar.