Yazıya bir alıntı ile başlamak istiyorum.  NATO Eski Genel Sekreteri Javier Solana şöyle diyor: 

“Diğer insanların problemleri şimdi bizim problemimiz haline geldiğinden artık onlara ilgi duymaksızın davranamaz yahut onlardan birtakım kişisel kazançlar elde etmeyi umamayız.” 

Evet, ilk önce günümüz dinamiklerini anlamak için dünyanın doğasının bağlılık prensibine göre işlediğini hatırlamalıyız. Burası bilimin çok yardımcı olabileceği bir yer. Bağlı sistemler yeni bir şey değildir; doğanın tamamı o ilkeye göre çalışır. İnsan vücudu daha büyük bağlı sistemin içinde işlev gösteren bağlantılı sistemlere harika bir örnektir.

Sağlıklı bir vücutta her hücre ve organ kendi rolünü bilir ve rolünü kusursuz şekilde gerçekleştirir. Aynı zamanda vücudun içindeki her organ tüketicidir, kendi yaşamı için gerekli olan her şeyi vücuttan alır. Bununla birlikte hiçbir organın amacı kendi kendisini mutlu etmek değildir. Organların kendisini memnun etmesi için var olmasının nedeni çok tuhaftır. Doğal düşünme biçimi; her organın, tüm organizmanın refahını iyileştirmek amacıyla var olmasıdır. Başka bir deyişle, sağlıklı bir organ “kendi”si merkezli değildir, kendisine faydalı olmayı amaçlamaz, tam tersi organizma merkezli olarak tüm vücudun faydasını amaçlar.

İnsanoğlunun tıpkı bir beden gibi olması ve son birkaç on yılda dünyada meydana gelen değişiklikler ve simdi yaşadığımız Epidemi gösteriyor ki, insanlık entegre ve bağlı bir sistem. Dolayısıyla vücuttaki organlar arasındaki karşılıklı bağlantıyı tanımlayan yasalar insan toplumu için de uygulanabilir.

Yakın zamana kadar birbirimizden az ya da çok bağımsız birer varlık olduğumuzu hissettik. Herkesin ayrı ayrı başarılı olmasına izin veren bir toplum inşa ettik, üstelik bu başarı diğerlerinin pahasına olsa bile… Şimdiyse gelişmekte olan bağlantı ağı bize artık bu yaklaşımın işe yaramayacağını söylüyor. En basit örneğiyle benim Korona virüsünden korunabilmem, etrafımda olan herkesin virüsten korunması için özen göstermeme bağlı. 

O halde artık görebiliriz ki eski bencil, ben merkezli yol kendisini tüketti ve artık bu yaklaşımın yükseltilmeye ihtiyacı var. İlerlemek için tüm dünya ile eş zamanlı olarak nasıl çalışacağımızı öğrenmeli ve karşılıklı sorumluluk içerisinde bir diğerine bağlanarak birlikte hareket etmeliyiz. Çünkü, “Diğer insanların problemleri şimdi bizim problemimiz haline geldiğinden artık onlara ilgi duymaksızın davranamayız.”