Eğitimimizdeki sorun, çocukları insan olmaları için yapılandırmıyor olmamızdır. Onlara bilgi veriyoruz, ama onları kelimenin tam anlamıyla eğitmiyoruz. “Eğitmek” demek, çocuklara kendileri ile ve başkaları ile nasıl doğru bir şekilde ilişki kuracaklarını, nasıl tam bir insan olacaklarını öğretmek demektir.

Onlara teknik bilgiler veriyoruz: çok iyi matematik çözen, fizik, kimya, edebiyat bilen çocuklar yetiştiriyoruz. Sonra da onları kendi yollarına yolluyoruz. Hayatlarını nasıl doğru bir şekilde yaşayacaklarını çocuklara öğretmiyoruz. Bu nedenle, gerçekten mutsuz bir nesille yüz yüzeyiz.

Eğer sadece bir nesli doğru şekilde yetiştirirsek, bugünün çocuklarına ihtiyaçları olanı verirsek, küçük ölçüde bile olsa, onlar bunu bir sonraki nesle aktaracaklardır. Sonraki nesiller, artık düşüşte değil, yükselişte olacaktır. Aksi takdirde, bir sonraki nesil umutsuzluğa ve uyuşturuculara gömülecektir.